Popularny przyrząd stosowany w doświadczeniach fizycznych z elektrostatyki, za pomocą którego można wykazać, że ładunki gromadzą się na zewnętrznej powierzchni przewodnika i że wewnątrz niego nie ma pola elektrycznego.
Konstrukcja klatki Faradaya bazuje na metalowej tarczy o średnicy 165 mm osadzonej na szklanym pręcie przytwierdzonym do podstawy. Na tarczy ustawiany jest klosz wykonany z metalowej siatki, na którego wierzchołku znajduje się otwór z gniazdem. W gnieździe umieszcza się metalową główkę, która na jednym końcu ma łańcuszek, a na drugim pręt z kulką. Łańcuszek pozwala na łączenie główki z kulką elektroskopu. Z przyrządem dostarczane są dwie główki. Jedna z nich ma pręt z kulką i łańcuszkiem izolowane od gniazda siatki.
Instrukcja zawiera opis trzech bazowych doświadczeń.
Wysokość po złożeniu podstawy, izolującego statywu szklanego oraz siatki: 590mm
Wymiary siatki: fi160 x 285 mm